Voor als het toch ooit echt zomer wordt…
Een zomerjurk in een retro-stofje, het patroontje is een Burda.
Ik ben er nog niet helemaal uit of het echt mijn model is… (fietsen kan ik er in ieder geval niet mee 🙂 )
A summer dress, so maybe it will be really summer soon after all…
I used a vintage fabric. Pattern : Burda. I don’ t know if I really like the pattern and how it turned out on me… (it is absolutely sure I cannot ride my bike with it : ) )
Ik maakte eerder al de klaprozentas.
I recently made the ‘poppies-bag‘.
Die gebruik ik momenteel volop, en ik krijg er veel complimentjes over.
I use it a lot these days, and a lot of people like the bag.
De tas is ruim en kan gebruikt worden als ruime schoudertas of grote handtas. (ik sleep altijd vanalles mee, ben dus absoluut fan van grote sjakossen….)
It is a large bag, it can be used as shoulder bag or large hand bag. (that is important to me, I always carry a lot of things with me)
De dikke wolvilt is erg mooi, maar ook erg duur. (lees : rond de € 35 per meter, en je hebt dus echt de ganse meter nodig voor de tas)
Dus ik ging uitkijken naar andere mooie alternatieven, die betaalbaarder zijn.
The 3 mm thick wool felt is very pretty, but also quite expensive. (it costs about € 35/meter, and you absolutely need the entire meter for the bag) So I decided to look for alternatives, beautiful alternatives, but a bit less expensive..
Ik kocht een mooie lap paarse wolfleece, ook een heerlijk zacht, warm en natuurlijk materiaal. Voordeel is bovendien dat wol van nature zelfreinigend is, en dus weinig onderhoud behoeft. Ook is het toch behoorlijk waterafstotend, dus best wel sterk!
I bought some nice woolfleece, it is a very soft, warm and of course natural fabric. As you all probably know, wool is self-cleaning, so it needs very little care. It is also quite water resistent, and strong!
Gelukkig had ik bij mijn vorige tas alles netjes opgeschreven en moest ik nu maar ‘namaken’.
So I decided to ‘remake’ the bag, last time I had written all the instructions down very carefully.
Een paarse wollen tas dus, met vrolijke tulpen erop.
It become this purple bag, with happy tulips on it.
Ik gebruike wolvilt voor de tulpen en naaide ze er met de naaimachine op.
I used pure wool felt for the tulips and sewn them on with my sewing machine.
De schouderriem kwam tussen de buitenstof en de binnenstof, en werd stevig versterkt vastgemaakt.
De riem is ook dubbel, met nog een extra laag vlieseline binnenin, voor jaren gebruik dus!
The double shoulderbelt was sewn on very firmly, and I also put some extra vlieseline in the middle, for extra strength, so this bag will last for many years!
De voering, die wou ik vrolijk houden, ik koos dus een Japans bloemenstofje.
Bovenaan de voering gebruikte ik opnieuw de paarse wolvilt.
For the lining, I choose a Japanese flower fabric, and on top of the lining, I decided to put a band of the purple woolfleece.
En de sluiting? Met een sterke magneetsluiting!!!
And for the closure I used a very strong magnetic clasp!!!
Zo, er komen er binnenkort nog! Ik vind het heerlijk om deze tassen te maken. (ik denk al aan een rode en een groene en ….)
I really enjoy making this bags, so there are more to come!!! (I am already thinking about a red one, and a green one, and ….)
Fijne dag iedereen.
I wish you all a nice day
Na mijn tas van vorige week, ben ik in een ‘tassenmood’ geraakt…
Ik besloot een jeans te recycleren. Omdat een tas vooral handig moet zijn, koos ik een stuk met zakjes.
Zo heeft dit tasje dan automatisch al een handige zak vooraan en achteraan!
Ik zette er opnieuw klaprozen op, omdat die toch echt wel schoon zijn vind ik, het zijn mijn lievelingsbloemen.
De bloemen zijn van zuiver wolvilt gemaakt, de stengels borduurde ik met de hand.
De schouderriem is van een wol-cashmier-mix-stof, ik gebruikte ze dubbel, zodat je als je wil een set bakstenen kan meedragen 🙂
Achteraan kreeg het tasje een sleutelhanger van klaprozen. Voor een leuk accentje.
De voering die maakte ik van vrolijke vintage bloemekesstof.
Zo, een handig schoudertasje-sjakosj… (te koop in de shop)
O ja, bij de vorige tas kreeg ik verschilende vragen over het 3 mm dikke wolvilt : ik koop dat op de rol. Bij De Witte Engel. Dat dikke wolvilt is van superieure kwaliteit, en zo schoon, maar ook best duur. (maar zijn geld waard)
Er zijn nog tassen op komst, hetzelfde model als de grote klaprozentas!!!! Dus nog even geduld. Met leuke printjes en kleurtjes.
Prettig weekend iedereen!!!
Ik zag bij KamielandOdille een prachtige tas : de Bee-tas.
Die wou ik wel maken, want ik wou dringend eens gaan experimenteren met tassen maken.
Ik zeul namelijk dagelijks naar school enzo altijd wel spullen mee : voor de seizoenstafel, of spulletjes voor iemand anders, of …..En die neem ik dan mee in van die plastieken herbruiktassen. Niks mis mee.
Maar ik wou al lang een turquoise tas. Omdat dat gewoon mijn favoriete kleur is.
En nog meer, ik wou eens experimenteren met wolvilt. En dan niet het mooie wolvilt waar je bijvoorbeeld poppetjes voor de seizoenstafel mee maakt, of broches, of …, maar dat hele mooie dikke wolvilt. Dat je ‘op de rol koopt’.
Dat had ik dus al een keer gekocht…Een prachtige lap turquoise wolvilt van wel 3 mm dik!!!
De bee-tas bleek echt te groot, prachtig om met stof aan de slag te gaan, dat wel, dus die ga ik zeker nog een keer maken.
Maar voor wat ik wou was ze te groot.
Dus ik las het patroon, las de vertaling bij KamielandOdille (dank!!!), probeerde de logica’s te zien. En ging daar dan mijn eigen ding mee doen.
Ik veranderde alle afmetingen van de buitenzijde.
Vervolgens veranderde ik ook de hele wijze van de voering inzetten.(voor de voering gebruikte ik een rode katoenen stof) Geloof me, een tas omkeren als je wolvilt 3 mm is, is niet evident. Het lukte, maar ik bedacht net op tijd dat als ik de voering ging zetten en dan de boel ging keren ik met de ‘naad’ ging overblijven, als in : ‘die centimeter die uitsteekt aan de naad’. En die ging ik nooit platkrijgen.
Dus ik liet de boel een dag rusten en dacht na.
En ik besloot de binnenkant te maken zoals de buitenkant. En dan alles tegen elkaar te zetten.(dat ging, omdat wolvilt niet rafelt, en mooi afgewerkt is van zichzelf)
De Bee-tas heeft 2 grote hengsels, dat veranderde ik ook : ik maakte 1 grote schouderriem van dubbel wolvilt. En ik bevestigde ze langs de buitenzijde.(tip voor wie ook wil proberen : hier moet wat op gevonden worden : ik moest dus op bepaalde plaatsen door 4 !!!!!! lagen wolvilt van elk 3 mm gaan, en dat was wat veel voor mijn machine…)
Ik wou ook een sluiting. (dat bedacht ik gelukkig op tijd!!!).Dus voor de voering erin ging koos ik 2 sterke magneetsluitingen)
O ja, ik wou ook een versierde tas : klaprozen, omdat ik dat zowat de allermooiste bloemen vind, en omdat rood zooooooooo mooi accordeert met turquoise. Dus ik maakte klaprozen van rood wolvilt en van donkerpaars en met mooie vintage knopen erbij. De stengels borduurde ik met de hand met groene wol.(ik borduurde met een sterke poppennaald! tip : gebruik een vingerhoed, of je eindigt met 2 pijnlijke vingers en een paar kleine gaatjes erin zoals ik….)
De versieringen maakte ik dus zowat in het begin : nog voor de tas in elkaar gezet werd.
En nu is ze klaar!
Mijn grote handtas of schoudertas.
Ik ben er blij mee. Er past heel wat in, en vooral : ze voelt ook echt als een goede kwaliteit handtas, ze blijft perfect in vorm!
En wat nog meer is : ik vond het heerlijk om ze te maken.
Dus ik denk dat er nog komen! (ik heb er nog een aantal in mijn hoofd, heel wat ideetjes onstaan)
Maar deze is het ‘prototype’, die hou ik lekker zelf 🙂
Fijne dag iedereen!!!
Na 14 dagen ziek-zijn is het resultaat : een bleek snoetje, heel veel gewicht kwijt en een lastig chagrijnig kind.
En de maat is vol, dit kan zo niet langer. Het gaat al meer dan 2 jaar zo, continu ziek, en zieker, en ziekst. En na het ziek-zijn het moeilijke gedrag, met woede en verdriet bij hem, en als dat dan weer over is, wordt hij weeral opnieuw ziek…
Het arme kind wordt er zelf woest van, van steeds ziek te zijn. Het haalt hem zo afschuwelijk onderuit… Mijn blije vrolijke actieve zoon zo te zien veranderen in een hoopje ellende is niet leuk…
Dus de doorverwijzing is er, en we gaan op zoek : naar een oplossing, een lichtpunt, ademruimte, slaap, en een vrolijk blij Vicje…
(maar omdat specialisten het blijkbaar erg druk hebben, zijn er wachtlijsten, dus nog 2 maandjes geduld, en dan hopelijk snel beterschap. En hopelijk krijgen we dan ook eens goede nachten, met slaaaaaaapppp….
En nu maar hopen dat er de komende tijden veel zon is, en weinig wind en regen, want dat zijn steevast de momenten dat kleine man ziek wordt…
Het ergste is nu voorbij, dus hij is weer levendig, en eet weer.
En wil dus animatie… (want naar school sturen durf ik echt nog niet, als er iemand zijn richting uit hoest ofzo, is hij voor hetzelfde geld weer helemaal opnieuw ziek binnen een paar dagen)
Dus ik zoek, naar activiteit, naar lol, (en eerlijk gezegd : ook best vaak naar rust, want ik vind het niet altijd simpel om 24 u per dag een actieve 4-jarige te animeren…
Vandaag zat hij lekker bij me aan tafel, mee knoopjes uitzoeken voor op een vestje.
En toen hij mij die knoopjes zag aannaaien, wou hij ook.
Dus snel wat inspiratie gezocht, een tetra-doek bovengehaald, een dikke naald en wat wol, en kijk eens aan : hij borduurt!!!!!!!
Zien jullie het plezier en de concentratie op zijn snoetje?
Meer dan een half uur heeft hij dat gedaan, intens tevreden.
Het kunstwerk wordt straks opgehangen op zijn kamer!!!
Op vraag 🙂 trotseerde ik storm en regen, deed mijn jeansig tulpenrokje aan, en mijn groene wollen vestje en liet Arno en de camera hun gang gaan.
Voilà :
Alles doe ik er momenteel aan om de lente te lokken :
ik gebruik de vrolijkste stofjes,
haak met de zonnigste kleuren,
maar zomerse vlinderpopjes voor de seizoenstafel,
en nu maakte ik nog wat lente-kabouters…
Alles om de zon te lokken,
de warme temperaturen
zodat we heerlijk kunnen genieten…
De kaboutertjes hebben een houten basis,
kregen een jurkje van wolvilt, en daarover een mantel. Die mantel besloot ik te prikvilten…
Ik ben helemaal niet thuis in deze techniek, maar vond het experimenteren wel fijn…
Manteltjes met kleureffectjes, en fijne bloempjes…
De mutsen werden ook uit wolvilt gemaakt, en sommige kregen een pompon van prikvilt.
Een van deze kabouters vertrok samen met een vlinderpopje naar een nieuwe thuis voor een seizoenstafelswap…
Mijn kadootjes ligt hier al, maar ik mag het pas morgen openmaken.
Ik ben zoooooo benieuwd…
Ik wou een jeansrok, want ik ben dol op jeans.
Het kan tegen een stootje, ideaal als je kids hebt, het is mooi, en het zit comfortabel, zeker als je een goede spijkerstof hebt.
Maar omdat ik nu eindelijk mijn zwangerschapskilo’s kwijt ben (ahum, dat werd ook weleens tijd na 4 jaar…) en ik er nog 2 extra wil kwijtraken, vind ik een rokje dat wat aanpasbaar is altijd wel fijn : een kilootje meer of minder, in de zomer met blote benen, in de winter met ene dikke panty of legging, …. het moet comfortabel zitten liefst.
Dus ik dacht gelijk aan een wikkelrok.
Maar mijn ervaring is dat de striklinten van wikkelrokken mij vaak irriteren. Als je er een kort shirtje op draagt is dat allemaal mooi, maar met een wat langer shirt of met een trui lijkt het al snel alsof je een hoop extra op je buik hebt zitten…
Dus ik ging nadenken, en zag het licht. Haha.
Ik tekende een rok (ja, dat deed ik zelf), met beleg, en een overslagje (niet te groot, om bombastisch gedoe te vermijden), en ik bedacht een sluitsysteem met een sierlintjes of riempjes.
Toen ging ik aan de slag.
In mijn enthousiasme zat de boel vrij snel in elkaar, en toen kwam ik erachter dat het slim was geweest om de riempjes tussen de naden weg te werken, qua ‘mooi zicht’.
Lostornen zag ik niet zitten, want ik had ook het beleg langs binnen al mooi gemaakt en helemaal mee vast gestikt in de naden.
Nieuw idee : grote knoop met knoopsgat…
Ha, daarvoor was mijn ‘overflap’ te klein, dan moest ik aan de overflap een beleg naar binnen zetten en mijn stof was op.
En toen bedacht ik het systeem dat er nu op zit : een sierriempje met drukkers en aan de overflap een ‘nestel’ of ‘zeilring’.
Riempje erop, drukkers erop en klaar!!!! (note to myself en al wie het ook nog interesseert : het is verstandig voor het inmeppen van drukkers te controleren of de drukknopen überhaupt wel door de zeilring passen, in dit geval had ik een zeilring van 14 mm en drukkers van 15 mm, geloof me, dat is een absolute no-go. Dus dat werd lostornen, nieuw riempje stikken en drukkers van 12 mm gebruiken…geloof me, ik heb mijn lesje wel geleerd)
En de print? Die mooie fleurige tulpen? Ik ben ‘into flowers’ momenteel, ik zocht op google wat prenten van tulpen, kwam wat inkleurplaten tegen en liet me daardoor inspireren. Flockfolie, wat knipwerk, voorzichtig strijken en de rok was klaar.
O ja, voor de vrolijkheid : onderaan stiksels in de drie kleuren van de tulpen : fuchsia, turquoise en oranje.
En de man? Die keek ernaar, lachte eens (vroeg zich overduidelijk in stilte af of ik dit rokje ging dragen in zijn nabijheid…:) ) en besloot toen met : ‘dit noem ik de Amsterdamrok’….
En Arno : die zei niets… (in het geval van tieners in huis : niets zeggen is dubbel… soms is het een goed teken en soms is het niet ok)
En Vic : die klapte in zijn handjes en besloot met ook zo’n ‘mooie bloemen’ te vragen op ‘iets van kleertjes dat van mij is hé mama’.
Morgen ofzo komen er action pics. (en er komt vast en zeker nog zo’n rokje aan, maar dan in een andere stof, nu ik eenmaal doorheb hoe het werkt…)
Nu even verder genieten van het weer. (vanochtend al een fijne uitstap gemaakt naar de natuur in Berendrecht, nu wat in de tuin)
Prettig bloemenweekend iedereen!!!
Toen ik met Tilly ging samenwerken en mooie stofjes bestelde, was ik zo slim (hihi) om wat extra te bestellen…
Vic koos een paar mooie stofjes uit, maar deze week zag hij dat er van de ‘walvissenstof’ van Anne Kelle (voor Robert Kaufman) nog genoeg over was, en toen wou hij die eerst…
Dus hij kreeg weer een nieuwe ‘happy pants’ : zijn favoriete model… super comfortabel, met ruime zakken (een must voor hem, zakken met klepjes enzo wil hij niet, hij gaat voor gemak en wil er veel in kwijt kunnen), en een elastische tailleband.
Ik werkte met een contrast stiksel, in het donkerblauw van de walvissen, stikte de achterkant ook goed door, want het is een dun katoentje, en zo wordt de broek sterker, de zakken en tailleband maakte ik uit jeans met was stretch erin.
Hij wou ook wel even poseren (al was het daarna moeilijk om hem uit de broek te krijgen, hij had wel zin om naar het park te gaan met zijn nieuwe broek, we gaan daar vaak van bergen crossen en op de grond rollen… het kostte me wat overtuigingskracht om hem een andere broek aan te krijgen… kwestie van deze broek toch even ‘nieuw’ te houden, hihi…)
Ik ben nog steeds zoekende naar een oplossing om het patroon online te krijgen.. pdf’s maken lukt me perfect, alleen weet ik niet hoe dat te doen met dit patroon, omdat het groter is dan een A4.. Tips blijven dus welkom.
(ha, zie je die leuke MickyMouse sweater? Ik kreeg deze week van mijn tante zakken vol kleding, vol vintage spul, kinderkleertjes van toen ik en mijn broer en zus nog klein waren, een hele schatkamer vol…. genieten was dat… er zaten echt de mooiste spulletjes tussen)
Prettig weekend allemaal.
Spannend hoor!!! Zo’n samenwerking.
Vanaf nu zijn er Vicarno spulletjes te koop bij TillyTilly, de kleurrijke originele kinderwinkel!
Ik maakte potlodentasjes en krijtjestasjes.
Met de mooiste vrolijkste stofjes (Ann Kelle voor Robert Kaufman) en gevuld met echt Stockmar gerief.
En geloof me, ik heb al heel wat krijtjes en potloden gezien, maar de Stockmar kleurtjes zijn heeeeeeeerlijk. De kleuren zijn intens, en halen de artiest in je naar boven. (niet enkel bij kids!)
Dus ik zou zeggen : allen daarheen !!!!
Dank je Tilly voor de samenwerking!
(en o ja, zagen jullie de assorti apenknoopjes : ) )
Ik mag gaan samenwerken met TillyTilly. Die kans greep ik met beide handen.
Dus ik bestelde fantastische stofjes, kijk maar!!!! (stofjes voor de samenwerking en ook een beetje stofjes voor Vic, die met de vliegtuigjes!!!)
Hier alvast een kleine sneak preview.
Morgen spreken we af, en rij ik naar Nederland, en gaan we elkaar ook voor het eerst ‘in real life’ ontmoeten.
Ik breng daar zeker verslag van uit. Eerstdaags zien jullie wat ik gemaakt heb voor haar!!!
Fijne dag iedereen!!!! (vanavond maak ik ook even de winnaar van de give-away bekend)
Vic is ziek, helaas. Het begon woensdag met heel erg overgeven, heel erg… (kortom, we wisten niet dat er zoveel ahum… uit zo’n klein kind kon komen… )
Toen leek het of hij wat beter werd, dus kon hij gelukkig gisteren het Palmpasenfeest op school mee vieren.
Maar hij is toch zieker geworden : sniffen, koorts, hangen, bleek zijn.
Arm kind. Voor de zoveelste keer dit jaar. (het houdt maar niet op…)
Hij wachtte al lang op ‘een ninja’. Hij is er dol op. Zoals hij zelf zegt : ‘ik voel me een held, net zoals een Ninja’.
Met een ziek kind krijg je toch niet veel gedaan, (helaas moet het werk dus maar wat wachten) maar de laatste steekjes aan de ninja-pop lukten nog wel (dit is een werkje dat je ook rustig met kleine kindjes naast je of op je kan doen).
Heerlijk uit zuiver wolvilt, mister Vic koos zelf de kleur (ahum, hij koos wel meerdere kleuren, dus ik heb hem uitgelegd dat hij ze allemaal kan hebben, maar dat dit wel een tijd gaat duren, omdat mama het druk heeft).
Zalig gevuld met zachte schapenwol. Ik vulde hem stevig, zodat het echt een speelvriendje is. Een speelvriendje om mee op avontuur te gaan, om mee buiten te spelen, om ergens tegen te kunnen zetten, …
En net als de echte ninja’s kreeg hij lintjes aan de ninjamuts en een ninja-ceintuur.
Het popje is 19-20 cm groot. Ideaal voor kinderhandjes en voor rollenspellen enzo.
Het wordt een nieuw item in de webshop!!! (en komt dus in alle mogelijke kleuren en er komt ook een speciaal ‘ninja-setje’, hierover later meer) Er komt ook een superzachte variant in knuffelstof…
En nu, nu gaan we verder snot vegen en samen maar een filmpje kijken in de zetel en wat boekjes lezen enzo… En hopen dat de bacillen snel weer verdwijnen. (en grote broer is fijn naar de film met een vriend, dus die komt straks vast met spannende verhalen thuis…. )
Prettig weekend allemaal.
Ik ben met een grote naaiopdracht bezig, en voor ik daaraan begon, besloot ik nog even te ‘oefenen’.
Eerst maakte ik ‘Happy pants 1‘ en vervolgens deze ‘Happy pants 2’.
Een goede stevige tricot met een leuk printje, tailleband en pijpboordjes en zakjes in nicky velours.
Meer moet dat niet zijn. (geen foto met Vic en zijn broek helaas, Vic is gisteravond behoorlijk ziek geworden, zodat ik vandaag al 7 wassen gedraaid heb met donsdekens en lakens en alles en nog niet rond ben… gelukkig voelt hij zich alweer beter)
Er kwamen heel wat vragen over het patroon, het is een patroon dat ik vorig jaar zelf tekende, en ik gebruik eigenlijk voor al de broekjes van Vic maar dat ene patroon waar ik mee varieer : met pijpboordjes, zonder, korte broek, lange broek, 3/4 broek, pijpen versmallen, flat front, zakjes erop, steekzakken, ….
Als iemand me kan uitleggen hoe ik mijn patroon kan omvormen tot ‘pdf-file’, wil ik best de 2 maten die ik heb online zetten. Ik kan wel pdf-files maken, maar dan tik ik mijn teksten en plak er foto’s in. Het is mij niet helemaal duidelijk hoe ik van iets dat groter is dan een A-4 (en dus niet zomaar kan ingescand worden) een simpele pdf kan maken.
Iemand een idee?
Dan wil ik er ook gelijk een tuto van maken.
